Курапаты

Крыжы вывозяць у нікуды із Курапатаў...

Дзе і стары, й малы, і бедны, і багаты,

дзе бацька, маці, брат, сястра ды свАты,

дзе не народжаныя мроі й немаўляты...

Дзе ціхім подыхам тугі шальмуюць лёсы

Й лунае вокліч "Памажыце!" між бярозак.

Дзе назапашана бязвінных, голых, босых -

ды дзе радзіна іх сябе хавае ў слёзах.

Тут сёння - хуценька, бы злодзеі із хаты,

з вачыма ўніз, усе сорамам зацяты -

сярод ялін блукаюць зноўку кАты:

крыжы вывозяць у нікуды із Курапатаў...