·
1 мин
Слушать

Апошні золак

Калі дзяржава пачынае забіваць, яна заўсёды называе сябе Радзімай. (А.Стрындберг)


* * *


Калі злы пан галосіць недарэчна;

"А дзе ж падзелісь нашы салаўі?"

казаць услых калі ўжо небясьпечна -

сабе ты, братка, толькі ўяві:


апошні золак па-над цёмнай вёскай

імкнецца пазмагацца зь цішынёю,

ды робіцца такой патрэбнай коскай

цудоўны сьпеў (не голасам - душою!)


у сказе, што гучнее з кожным уздыхам

калісь нямых, глухіх, сьляпых людзей!

Той сьпеў жалобны болей ужо ня сьціхне

ў віры "застабіленых" падзей!


Усе песьні, братка, - маляўнічы помнік

тым, хто ня здолее больш плакаць, цалаваць...


Дасі цяпер, безЫменны вандроўнік,

дзяржаве гэта права - забіваць?!


* * *

0
0
28
Подарок

Eugene Semchanka

"Дык хіба ж мы праў не маем, сілы - шлях свой адзначаць і сваім уласным краем край свой родны называць?!" © Якуб Колас, "Сымон-музыка"
Комментарии
Вам нужно войти , чтобы оставить комментарий
Сегодня читают
Ryfma
Ryfma - это социальная сеть для публикации книг, стихов и прозы, для общения писателей и читателей. Публикуй стихи и прозу бесплатно.