Дзе вы, маўклівыя сведкі
хворых сучасных грымас
дзікай ды тоўстай суседкі?
Паўла забілі за вас!
Колькі збіраемся шчэ мы
ёй усміхацца ўсе ўраз
скрозь слёз крывавых залевы?!
Паўла забілі... За нас...
Праўда ўжо вочы ня ўколе.
Розуму шэпт ужо заціх.
Не памірай, наваколле -
Паўла забілі за ўсіх...
Хоць жа ўсе твары ўздымем -
памяць ніхто не заб`е!
У сэрцах, у душах, у плынях
мар - Павал вечна жыве!..
