·
1 мин
Слушать

* * *

У гушчары, каля цёмнай пячоры,

дзе галосяць вятры-ваяры

ў навальніцу - ні заўтра, ні ўчора,

а заўсёды - смяяліся мы.


Ды гулялі ля спелай крушыны

ў абдымках няўцямных нябёс.

Непагоддзе нам вальсы кружыла,

а пярун яркі водар усё нёс:


ціхай цноты, гарачага хлеба

і шалёных, квітнеючых мар.

Мы гадалі з табою, што трэба

толькі нам... Той скалелы гушчар


з дробных слёз - каля цёмнай пячоры,

дзе галосяць вятры кожны раз

у навальніцу - напэўна, ніколі

не забудзецца болей на нас...

0
1
175
Подарок

Eugene Semchanka

"Дык хіба ж мы праў не маем, сілы - шлях свой адзначаць і сваім уласным краем край свой родны называць?!" © Якуб Колас, "Сымон-музыка"
Сегодня читают
Ryfma
Ryfma - это социальная сеть для публикации книг, стихов и прозы, для общения писателей и читателей. Публикуй стихи и прозу бесплатно.