Кампус
Місце життя
І місце втечі,
Місце моїх шанобливих речень,
Того, що на жарти може скидатись,
Місце життя
І місце втечі,
Місце моїх шанобливих речень,
Того, що на жарти може скидатись,
Inquisitive
Negligent
Tropical
Elusive
Kindly
Navigating
Official
Waters,
Yesterday
Ousted
Ungracefully,
Tormenting
Smoke me like a cigarette
kiss me one more time
before I wisp away
like ash.
Ніби сон, який падає з неба
Або робить фігури найвищого пілотажу,
Я бачу, як виринають тексти з Еребу,
Ковтаючи в Леті воду зауважень.
C'est comme l'air,
Comme le pasodoble,
Comme la finesse
De l'âme intouchable...
Regardless of where I work,
I do my best to work wonders,
But people, robots and algorithms
Are sometimes too materialistic.
Мені також надходять листи з нізвідки ,
На них підмінили листи,
На які я дійсно чекаю.
Я дивлюсь на юрбу. Кудись поспішають люди,
The highest peak of our feelings
Is in the past. They fade away,
But still I feel this warmth within me,
And suddenly I hear: 'Hooray!'.
…
’Tis thy affection’s on tip of a golden string,
With salt box of my minds chattering in beseech,
Thou art canvas for a willow I never leaned on,
Arbor emptied occluded by autumn early come,
Th’ stone giant’s rooted like a loner in candle spark,
Door’s wheezing for mother nay listened to her wench,
Th’ bench waiting for th’ nurse called long agone for lunch.