1 min read
Слушать(AI)Гамарджобат
Цукровы капялюш у аблОкавых абдымках -
да болю дзiўны край у Бога на мяжы.
Яго шалёны моц застАнецца на здымках
бурштынавых прыкрас зiготкае душы.
Вышэй, вышэй, вышэй! - спатканне з паднябессем
чакае ў летнi час й зiмоваю парой.
Той п'яны водар хмар ды гук дрыготкiх песень
навек у сэрца лёг. Ды велiчны спакой...
Eugene Semchanka
"Дык хіба ж мы праў не маем, сілы - шлях свой адзначаць і сваім уласным краем край свой родны называць?!" © Якуб Колас, "Сымон-музыка"
Comments
You need to be signed in to write comments
Other author posts
Звездопад
Из грязи и пыли, из пота и крови, из пьяных попыток не пялить назад в морозную ночь подоспевшего года на небе родился он - твой звездопад.
Провода
Глубь небес прошита проводами: синева стекает по стежкам, размывая звездное татами по чужой гуаши берегам.
Каханне
Ты памятай, галубка, верасы, якія мы ня бачылі ніколі ў ціхім, па-вяснову млосным полі, дзе я з табою не гуляў басы.
Застылая страфа
Зіготкія зоры - Зіготкія усьмешкі... І нават сам волат стаміўся б нарэшце!
