Застылая страфа

Зіготкія зоры -

Зіготкія усьмешкі...

І нават сам волат

стаміўся б нарэшце!

Супольныя творы,

супольныя ночы -

і нават грымоты

ціхЕнька грукочуць...

Забытыя птушкі,

забытыя мроі...

І нават дзіцяці

галосіць пра тое...

Самотныя сьлёзы,

Самотныя сьпевы.

І нават пан Днепр

чакае залевы...

Забітыя думкі.

Забіты й жаўнеры...

І нават сам Зюзя

сьмяротна скалелы.

Схаванае шчасьце...

Схаваныя вочы.

І нават гуляка

нічога ня хоча...

Закрэслены словы.

Закрэслены жыцці...

І нават за намі

ніхто не бяжыць ужо.

Стракатае лісьце.

Стракатыя твары.

Тут нават бязбожнік

чакае Вальгалы...