Зіготкія зоры -
Зіготкія усьмешкі...
І нават сам волат
стаміўся б нарэшце!
Супольныя творы,
супольныя ночы -
і нават грымоты
ціхЕнька грукочуць...
Забытыя птушкі,
забытыя мроі...
І нават дзіцяці
галосіць пра тое...
Самотныя сьлёзы,
Самотныя сьпевы.
І нават пан Днепр
чакае залевы...
Забітыя думкі.
Забіты й жаўнеры...
І нават сам Зюзя
сьмяротна скалелы.
Схаванае шчасьце...
Схаваныя вочы.
І нават гуляка
нічога ня хоча...
Закрэслены словы.
Закрэслены жыцці...
І нават за намі
ніхто не бяжыць ужо.
Стракатае лісьце.
Стракатыя твары.
Тут нават бязбожнік
чакае Вальгалы...
