.

За далоні мяне трымае вецер,

Ён пяшчотна цалуе мае вусны.

Каб не забыцца, хто ты ёсць у гэтым свеце -

Ўважліва глядзі свае сны.

Гэты вецер мяне падымае

І нясе ў таемныя далі -

Каб не забыцца, кім я жыву

І зноў апрануць сандалі.

Гэты вецер бывае то добры, то злы.

То ціхутка кранае, то зласліва б'е.

Але гэта ўсё - для мяне адной,

Каб жыццю навучыцца мне.