Маланка прайшлася па нябёсах.
Нібы суцяшая грыміць яна.
Калі незадаволены ты сваім лёсам,
Табе дапаможа ў нябёсах іскра.
Праводзіць яна супакоем па твары,
Яна асвяжае і сілы дае.
Яна праз хвіліну разгоніць усе хмары,
Што наляцелi на жыццё твае.
Другие работы автора
.
Машины спокойно в ряд стоят Стоят и умиротворённо сопят А в автомобилях люди сидят Сидят, и нервно зубами скрипят…
.
За далоні мяне трымае вецер, Ён пяшчотна цалуе мае вусны. Каб не забыцца, хто ты ёсць у гэтым свеце - Ўважліва глядзі свае сны.…
.
Твае вочы бачылі смерць, Нараджэнне, Каханне І ў ім расчараванне.…
.
Свобода... От глупых размышлений, От призрачных видений, От солнечных затмений,…
Комментарии
Вам нужно войти , чтобы оставить комментарий
