Болей я не вярнуся дахаты,
не вазьмусь за каханай руку,
бо, калі ўжо пайшоў брат на брата,
я ня здолеў застацца ў баку!..
Я ўжо не ўсьміхнуся дзіцяці
ды ня выйду на шпацыру вальс
разам з роднаю, мілаю маці!..
Бо назад не павернеш мой час...
Я народ бараніў ад гранаты,
ад дубінак свабоду хаваў,
сваю мару з-пад стрэлаў стракатых
вынасіў - усё з малітвай трываў!
Ды трымаўся, калі палівалі
нас жалезнай вадой у імгле!..
Учора маю краіну ўбівалі!
І забілі зь ёй разам мяне...
