Абдымі мяне

З апошняй сустрэчы прайшло, амаль, некалькі дзён.
Блакіт у вачах тваіх індыкатарам ззяе.
Дакрананні вуснамі вуснаў для мяне, як праклён -
Ноч на вуліцах Менска спакой да сябе забірае.
Азірніся навокал: дом твой - гэта турма.
Нам патрэбна сустрэцца - зысціся ў поглядах!
Лёс нас звёў. І, здаецца, зусім нездарма
Грэх нам гэты з табой зносіць дах
__
ПРЫПЕЎ:
Абдымі мяне -
Я сагрэю Твае далоні...
Абдымі мяне -
Паляцяць пацалункі ў разгон!
Ты - кабета знатная,
і дагэтуль ніколі,
Да мяне не трапляла ў палон.