Эркеайым Боталиева

НАУЧИ
‌
‌Жизнь, без тебя как прожить, научи,
‌Без искры озябшие чувства потухли.

Суу жээгине келдим бая биз отурган,
Суктантып бирибизге сүйүү арнаган.
Андагы шаркыраган аккан суу жок,
Соолуптур нугу турат, кургап калган.

Отурам ойго чөмүп жан дүйнөм суз,
Көл дагы түшүнгөнсүп эч толкунсуз.
Көз жашым төгүлүп жамгыр болуп,
Айлана тунуп турат, бүт көңүлсүз.