·
1 min read
Слушать

Абдымі мяне

З апошняй сустрэчы прайшло, амаль, некалькі дзён.
Блакіт у вачах тваіх індыкатарам ззяе.
Дакрананні вуснамі вуснаў для мяне, як праклён -
Ноч на вуліцах Менска спакой да сябе забірае.
Азірніся навокал: дом твой - гэта турма.
Нам патрэбна сустрэцца - зысціся ў поглядах!
Лёс нас звёў. І, здаецца, зусім нездарма
Грэх нам гэты з табой зносіць дах
__
ПРЫПЕЎ:
Абдымі мяне -
Я сагрэю Твае далоні...
Абдымі мяне -
Паляцяць пацалункі ў разгон!
Ты - кабета знатная,
і дагэтуль ніколі,
Да мяне не трапляла ў палон.

0
0
Give Award

Other author posts

Comments
You need to be signed in to write comments

Reading today

«Никто. Никому. Ничего. Не должен!»
Рудбекия (Золотые шары)
Зеркальное отражение
Ryfma
Ryfma is a social app for writers and readers. Publish books, stories, fanfics, poems and get paid for your work. The friendly and free way for fans to support your work for the price of a coffee
© 2024 Ryfma. All rights reserved 12+